آغاز کار یک وکیل جوان و تازه کار چگونه خواهد بود ؟

به عوامل متعددی بستگی دارد. مثلاً نحوه برخورد خویشان و بستگان او با این خویشاوند تازه وکیل شده میتواند این گونه باشد: عموحسن از بانک پول گرفته و خانه اش را وثیقه گذاشته و حالا میخواهد بداند چگونه میتواند بدون دادن دین، ملکش را آزاد کند. عمه پروین که برای به دام انداختن شوهرش و وادار کردن او به ازدواج زحمت فراوان کشیده، حالا ناگهان به فکر میافتد که به کمک برادرزاده تازه وکیلش بدون دردسر طلاق بگیرد.
در مهمانی یی که به مناسبت وکیل شدن او برگزار شده خواهر زاده اش که تازه وارد دوره دبستان شده میپرسد: اگر خروس نقی وارد ملک تقی شود و تخمی بگذارد، تخم متعلق به کیست؟ وقتی وکیل جوان می گوید تخم متعلق به نقی است اما او حق ندارد بدون اذن وارد ملک تقی شود، پسرک میگوید عجب وکیلی هستی خروس که تخم نمی گذارد. وکیل جوان بی جهت پنداشته بود پسرک فرق مرغ و خروس را نمیداند ضمن صرف غذا، مستخدم در گوش او زمزمه می کند «آیا میتوان مستأجر را یک هفته ای بیرون کرد؟» دربان سؤال میکند چگونه میتواند هر چه زودتر از بازنشستگی سازمان تأمین اجتماعی برخوردار شود.
ماه اول یا ماه های اول کار این وکیل به پاسخ دادن به کسانی میگذرد که دیناری حق المشاوره نمیدهند و اگر درگیر کارشان بشود، هزینه دادرسی و تمبر وکالتنامه را هم باید خودش بپردازد. در این اوضاع کسی وارد دفترش میشود و می گوید: می توانید مطالبات قدیمی و لاوصول مرا وصول کنید؟
این وکیل جوان باید چنین موکلی را رها نکند و بداند آموزش واقعی او – صرفنظر از آنچه در دانشکده حقوق و دوران کارآموزی آموخته است ـ در لحظه ای آغاز میشود که بتواند دستمزد مشاوره هایی را که داده و کارهایی را که برای مردم کرده وصول کند. این تمرین خوبی خواهد بود.
مرحوم دکتر سید حسن امامی میگفت وکیل خوب وکیلی است که بتواند قسط دوم حق الوکاله اش را از موکل بگیرد. موکلی که اگر باخته باشد مدعی خسارت هم هست و اگر برده باشد میگوید حقم بود و دادگاه به من داد، وکیل کاری نکرد.