توضیحات
اعاده دادرسی در آرای داوری
پژوهش حاضر با هدف بررسی اعاده دادرسی در آرای داوری انجام شده است. در این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی انجام شد، اعاده دادرسی در آیین دادرسی مدنی، قانون داوری تجاری بین المللی ایران و قوانین سایر کشورها مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد در حالیکه اعاده دادرسی در قانون آئین دادرسی مدنی، نسبت به احکام قطعی دادگاه‌ها پیش‌بینی شده است، ولی در مورد امکان اعاده دادرسی نسبت به آرای داوری ساکت است، ولیکن با تصویب قانون داوری تجاری بینالمللی در سال 1376، با الهام از قانون نمونه آنسیترال در داوریهای تجاری بینالمللی، به موجب بند 2 ماده 33 قانون مذکور، قاعده جدیدی مبنی بر امکان اعاده داوری در نظام داوری ایران در موارد محدود شناسایی شد. جهات اعاده دادرسی نسبت به رأی داور به دو مورد شده است: اثبات مجعول بودن مستند رای داوری و اثبات مکتوم بودن مدارکی که دلالت بر حقانیت معترض دارد و معترض علیه آن مدارک را مکتوم داشته و یا باعث کتمان آن‌‌ها شده است. همچنین رسیدگی به اعاده‌ی دادرسی نسبت به حکم دادگاه، باید در دادگاهی که حکم قطعی را صادر نموده است به عمل آید، اما در مورد رای داور نمی‌توان به خود او مراجعه نمود و تنها با اجازه طرفین است که مجدداً حق دخالت دارد.
یکی از موضوعات مطرح در داوری، اعاده دادرسی است. اعاده دادرسی در اصطلاح، به رسیدگی قضایی به ادعای طرح‌شده، با رعایت مقررات قانونی گفته می‌شود که از طرق فوق‌العاده رسیدگی است و جهات موردنظر درباب اعاده دادرسی درماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی، اسناد مجعول مستند حکم و اسناد مکتوم می‌باشد. همچنین این موضوع، در قوانین بینالمللی از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است، لذا در تحقیق حاضر اعاده دادرسی در آرای داوری موردبررسی قرارگرفته است
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.